place anlamı
place :
Yer, konum
İsim
▪ This is a nice place to visit.
▪ Burası ziyaret etmek için güzel bir yer.
▪ She saved a place for you.
▪ Senin için bir yer ayırdı.
paraphrasing
▪ location – konum
▪ spot – nokta
▪ area – alan
place :
Yerleştirmek, koymak
Fiil
▪ Please place the book on the table.
▪ Lütfen kitabı masanın üzerine koyun.
▪ She placed the flowers in a vase.
▪ Çiçekleri bir vazoya yerleştirdi.
paraphrasing
▪ put – koymak
▪ position – konumlandırmak
▪ set – ayarlamak
Telaffuz
place [pleɪs]
İsim ve fiil olarak aynı şekilde telaffuz edilir, vurgu ilk hecede « pleys » olarak telaffuz edilir.
"place" hakkında yaygın ifadeler ve dil bilgisi
"place" - Genel anlam
İsim
Yer, konum
Fiil
Yerleştirmek, koymak
"place" için konuşma türü değişiklikleri
▪ placement (isim) – yerleştirme
▪ replace (fiil) – değiştirmek, yerine koymak
"place" ile yaygın ifadeler
▪ take place – gerçekleşmek
▪ in the first place – ilk başta
▪ place an order – sipariş vermek
▪ place emphasis on – vurgu yapmak
TOEIC'teki "place" ile ilgili önemli örnekler
TOEIC sınavından kelime dağarcığı örnekleri
In TOEIC vocabulary questions, 'place' is often used to refer to a location or to the act of putting something somewhere.
TOEIC sınavından dil bilgisi örnekleri
In grammar questions, 'place' can be tested as a noun or a verb, focusing on its usage in context.
place
ile ilgili deyimler ve sabit ifadeler TOEIC'teki
'Take place' means 'to happen or occur' and is frequently used in scheduling contexts.
'Out of place' means 'not in the correct or usual position' and is often used to describe something that seems unusual or inappropriate.
Benzer kelimeler ve "place" arasındaki farklar
place
,
location
farklılıklar
'Place' refers to a specific area or spot, while 'location' often implies a more general or precise geographical position.
place
,
position
farklılıklar
'Place' can mean to put something somewhere, while 'position' often refers to the specific arrangement or alignment of something.
"place" ile aynı kökene sahip kelimeler
"place"'in kökeni
The word 'place' originates from the Latin 'platea', meaning 'broad street', which evolved to mean 'area' or 'location'.
Kelime yapısı
'Place' consists of the root 'plac' and the suffix 'e', forming the meaning of a specific area or to position something.
Aynı kökene sahip kelimeler
The word's root is 'plac'. Other words sharing this root include 'placate' (to soothe or calm).